Przedsiębiorstwo Transportu Kolejowego i Gospodarki Kamieniem w Zabrzu (w skrócie PTKiGK Zabrze) postanowiło wprowadzić wyróżniające się malowanie swojego taboru – nie mam pojęcia kto był autorem tego projektu – nieodparcie kojarzył się z kolorową czapką rastamana. Seria 182 (czeski typ E669) to pojazd, który pomógł wielu prywatnym przewoźnikom w Polsce rozwinąć skrzydła. W 2003 roku, gdy uwolniono rynek i na tory wyjechać mógł każdy – narodowy przewoźnik towarowy doszedł do wniosku, że najlepszym sposobem na powstrzymanie konkurencji będzie pozbawienie go możliwości zakupu odpowiedniego taboru – głównie lokomotyw liniowych. W tym samym czasie PKP złomowało masowo ET21 czy ST44 – o ich sprzedaży nie było mowy. W kolejnych latach niezależni przewoźnicy rozpoczęli poszukiwania lokomotyw -elektrycznych przede wszystkim w krajach o identycznym systemie zasilania – 3kV prądu stałego. W tym czasie czesi i słowacy odstawiali wysłużone, sześcioosiowe lokomotywy – widoczna na zdjęciu 182-096 to rocznik 1964 – do Polski trafiła w 2006 roku ze Słowacji. Przeszła polonizację w ZNTK Oleśnica. Po ponad 10 latach służby sprzedano ją z powrotem na Słowację – pracuje tam do dzisiaj. Jadąca w składzie jako druga lokomotywa 182-153, choć jest o rok młodsza od prowadzącej „koleżanki” – ma bliźniaczy życiorys.

Relacja widocznego pociągu to prawdopodobnie Dolna Odra – Górny Śląsk – próżny skład weglarek, którym dostarczono wegiel do elektrowni „Dolna Odra”.