W latach 1976 – 1983 w Czerwieńsku wybudowano od podstaw całkowicie nowe obiekty zaplecza technicznego dla potrzeb trakcji elektrycznej – miało to związek z postępującą wówczas modernizacją i elektryfikacją „Nadodrzanki” – Magistrali kolejowej z Wrocławia do Szczecina przez Zieloną Górę i Kostrzyn nad Odrą. Uroczyste przekazanie do użytku kompleksu budynków z trzema halami utrzymaniowo-naprawczymi dla elektrowozów, spalinowozów oraz wagonów nastąpiło wraz z oddaniem do użytku po elektryfikacji odcinka Głogów – Czerwieńsk. Odbyło się to w ostatnich dniach grudnia 1983 roku. Pomyślano przy tym również o dojeździe pracowników do znajdujących się kilkaset metrów od stacji terenów lokomotywowni. Przy torze numer 100, będącym dodatkową łącznicą pomiędzy stacjami Czerwieńsk i Czerwieńsk Towarowy zorganizowano przystanek osobowy. Na próżno szukać go jednak w ogólnodostępnych rozkładach jazdy z lat osiemdziesiątych. Zatrzymywały się tu głównie pociągi służbowe, lub wybrane pociągi osobowe tylko na potrzeby pracowników. W połowie lat dziewięćdziesiątych całkowicie zrezygnowano z eksploatacji tego przystanku, wyznaczając drogę dojścia z peronów stacji Czerwieńsk specjalną ścieżką i kładką nad torami. Po roku dwutysięcznym kładkę zlikwidowano, a drogę dojścia wyznaczono ulicą Kolejową, dalej przez przejazd kolejowy i ulicą boczną – ponad dwa kilometry marszu zamiast kilkuset metrów. Do dziś nadal w godzinach porannych i popołudniowych można zaobserwować pojedyńcze osoby podążające przetartą przez lata ścieżką…