
Wracając z praktyk zawodowych w Zakładzie Taboru w Czerwieńsku podróżowałem często pociągiem przyśpieszonym „Malta” – w tamtym okresie obsługiwanym przez elektryczne zespoły trakcyjne ED72 (019,020 lub 021) albo ED73 (001). Tego dnia jednostka o numerze 019 sprawiała problemy i maszynista podjął decyzję o zatrzymaniu na przystanku osobowym w Pomorsku – znajdującym się kilkaset metrów za mostem na Odrze. Rozkładowo pociąg nie miał tutaj postoju. Kierownik pociągu poinformował pasażerów o kilkunastominutowym postoju – kilka osób skorzystało, by puścić przysłowiowego „dymka”. Ja natomiast wyskoczyłem pstryknąć tego oto „knota”. Maszynista poradził sobie z usterką i po kwadransie ruszyliśmy w dalszą drogę w kierunku Sulechowa.
Widoczna na zdjęciu EZT został wyprodukowany w 1995 roku – seria ED72 liczyła 21 egzemplarzy. Jej kontynuacją miała być seria ED73 – jednak powstał tylko jeden – prototypowy egzemplarz. ED72 produkowano w latach 1993 – 1996 we wrocławskim Pafawagu. Miały obsługiwać połączenia międzyregionalne oferując podróżnym wyższy komfort niż EN57. Miały przedziały pierwszej klasy z indywidualnymi fotelami, niewielki przedział bufetowy oraz indywidualne otwieranie drzwi przez pasażerów. Pojazdy od numeru 008 miały również silniki trakcyjne wyższej mocy (175kW zamiast 145kW). Jednostki miały charakterystyczne – czerwone malowanie z żółtym pasem po środku pudła.
Te graffiti nie były w standardowym malowaniu, prawda? 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Prawda 😀 Niestety wtedy to była prawdziwa plaga, a zabezpieczeń anty-graffiti nie stosowano jeszcze powszechnie.
PolubieniePolubienie
Nadal jest plagą ☹️☹️
PolubieniePolubienie